Olenderski Park Etnograficzny w Wielkiej Nieszawce

Olenderski Park Etnograficzny w Wielkiej Nieszawce to pierwsze w Polsce muzeum na wolnym powietrzu poświęcone osadnictwu olenderskiemu, rozwijającemu się na ziemiach Królestwa Polskiego od połowy XVI w. Pierwszymi osadnikami byli przybyli z Niderlandów i Fryzji członkowie protestanckiej grupy menonitów, którzy w tolerancyjnym Królestwie Polskim mogli swobodnie wyznawać swoją wiarę. Zasiedlali tereny zalewowe i nieużytki od Żuław w górę Wisły do Torunia i dalej aż na Mazowsze. Z biegiem czasu termin olender/olęder zaczął być używany w stosunku do innych osadników – Niemców (luteran), a także Polaków (katolików), którzy cieszyli się przywilejami opartymi na systemie prawnym wprowadzonym pierwotnie dla osadników z Niderlandów.

Olenderski Park Etnograficzny odtwarza fragment nadwiślańskiej wsi z przełomu XIX i XX w. Na powierzchni ponad 5 ha, zrekonstruowano olenderską wieś o najbardziej charakterystycznym układzie, tzw. rzędówkę bagienną. Znajdują się tu 3 pełne zagrody składające się z 6 zabytkowych budynków mieszkalnych i gospodarczych. Przeniesione zostały z terenu Doliny Dolnej Wisły i pochodzą z XVIII i XIX w. Obiekty te to najcenniejsze, zachowane do dnia dzisiejszego, przykłady architektury charakterystycznej dla osadników olenderskich. Otaczają je pola uprawne, łąki, ogródki i sady. Droga łącząca poszczególne zagrody obsadzona została drzewami owocowymi, rowy odwadniające wierzbami a poszczególne siedliska wysoką zielenią przyzagrodową.

Uwaga! W marcowe i kwietniowe weekendy gości indywidualnych zapraszamy do odwiedzania Olenderskiego Parku Etnograficznego w Wielkiej Nieszawce w następujących godzinach: 10.00, 10.30, 11.00, 11.30, 12.00, 12.30, 13.00, 13.30, 14.00, 14.30, 15.00.

Ostatnie wejście na godzinę przed zamknięciem Parku, 1,5 godziny dla grup

Kasy kończą sprzedaż na 30 min. przed zamknięciem muzeum.