Zagroda z Niedźwiedzia pochodzi z lat 90. XVIII w. to drewniana, jednobudynkowa zagroda, która pod wspólnym dachem w linii prostej mieści część mieszkalną, oborę i stodołę. Budynek ulokowano na terpie, czyli sztucznie usypanym wzniesieniu, zabezpieczającym siedlisko przed powodzią. Wnętrza – jasne i przestronne ukazują warunki życia dwupokoleniowej rodziny menonitów z przełomu XIX i XX w. Część mieszkalną od inwentarskiej oddziela duża przelotowa sień w kształcie litery L, w której centralnym miejscu znajduje się podstawa komina butelkowego. Urządzono w niej kuchnię z murowanym piecem przykrytym żeliwną platą z fajerkami. W izbie mniejszej, której ściany pomalowano na zielono, rodzina gospodarzy spożywała posiłki i wykonywała różne prace domowe. Większa izba, z boazerią w kolorze niebieskim i dużym piecem kaflowym służyła gospodarzom podczas ważniejszych świąt. Pomieszczenia mieszkalne urządzone są oryginalnymi meblami.