Stefan Gierowski namalował „Obraz DCXLIII” w 1991 roku w technice olejnej na płótnie. Artysta z ogromną konsekwencją zajmował się problemami koloru i światła, zjawiskami optycznymi oraz sugestią przestrzeni i ruchu. W zbiorach bydgoskiego muzeum posiadamy autorską kolekcję jego realizacji. Początki tego przedsięwzięcia sięgają 1972 r., kiedy Departament Plastyki Ministerstwa Kultury i Sztuki zatwierdził utworzenie kolekcji autorskiej Stefana Gierowskiego w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Od tego momentu nastąpiło systematyczne nabywanie prac artysty. Częste przeglądy dokonań malarza bezpośrednio w jego pracowni pozwoliły wyłonić najbardziej typowe przykłady poszczególnych cyklów twórczych. Zestaw dzieł – częściowo zakupiony, częściowo powiększony dzięki darowiźnie autora – obejmuje twórczość artysty od roku 1950, kiedy to powstawały jeszcze prace figuratywne, aż po realizacje z ostatnich lat.
Obrazy Gierowskiego trudno jednoznacznie zakwalifikować do któregoś ze stylów. Inspirowane są abstrakcją typu informel, unizmem, wizualizmem oraz sztuką postkonstruktywistyczną. Równocześnie, dzięki wyszukanej grze faktur i barw, kontynuują one szkołę koloryzmu.