4. Model XVIII-wiecznej drewnianej szkuty wiślanej

Model XVIII-wiecznej drewnianej szkuty wiślanej, wykonany przez soleckiego modelarza p. Jerzego Niedźwieca.

Szkuty były to płaskodenne, bezpokładowe statki, wyposażone w żagiel, które do XIX w. służyły do wiślanego transportu, m.in. zboża. Miały one ładowność nawet do 100 ton.

Szkuta miała konstrukcję złożoną z wręg dębowych i sosnowych oraz dębowego lub sosnowego poszycia burt. Dziób statku posiadał zakrzywioną do góry sztabę. Pośrodku umocowany był maszt. Na rufie znajdowała się budka szyperska. Załoga składała się z 16–20 flisaków.

Właśnie od szkuty wywodzi się wyraz „szkutnictwo”, oznaczający rzemiosło zajmujące się budową ładzi, jachtów czy kutrów.