Sala wystawowa na parterze składa się z trzech pomieszczeń. Pośrodku sali głównej stoją dwie rzeźby naturalnej wielkości przedstawiające ułanów konno w galopie, w pełnym rynsztunku bojowym. Warto pamiętać, że do Grudziądza kupowano konie bezpośrednio od hodowców, bez pośrednictwa handlarzy. Były to konie typu wierzchowego o swobodnym ruchu, bez wad, wyłącznie wałachy i klacze rasy wielkopolskiej o łagodnym charakterze, inteligentne, maści najczęściej kasztan i gniady, chociaż zdarzały się i siwe.
W sali tej prezentujemy piękną kolekcję broni białej zebranej przez Aleksandra Wyrwińskiego, a ofiarowanej przez jego żonę Annę. Po lewej stronie umieszczono planszę opisową oraz trzy gabloty z bronią białą. Szable prezentowane są także w dwóch kolejnych gablotach z prawej strony od wejścia. Szabla była bronią osobistą żołnierzy wszystkich stopni kawalerii. Troczono ją do siodła, jak niegdyś koncerz husarski. W kawalerii służyła do walki, używano jej także jako środka łączności, kiedy to dowódcy dawali komendy oddziałom w szyku konnym. Oficerowie oddawali szablą honory wojskowe, nade wszystko zaś była symbolem godności oficerskiej.