Obraz wykonano za pomocą akwareli, tuszu i kredki na papierze. Powstał w 1933 w Gościeradzu. W latach 1930 – 1933 Wyczółkowski czterokrotnie zajmował się motywem wiosny. Każde z przedstawień różni się od siebie detalami, między innymi kształtem wazonu, widocznym po prawej. Dzieło przedstawia fragment wnętrza pokoju w dworku w Gościeradzu. Widzimy otwarte okno, odsunięty fotel oraz otwartą książkę z przewracającymi się kartkami leżącą na parapecie. Całe otoczenie sprawia wrażenie jakbym Leon był tu przed chwilą. Artysta w swoich wspomnieniach pisał: Wiosna w Gościeradzu, maj 1931. Okno, firanka, renkloda kwitnąca. Studia okna z widokiem na ogród, odchylona firanka, fotel. (…) Wiosna wchodzi ze swym zapachem i podmuchem. (…) O tej wiośnie chce śnić w grobie. (…) Jutro nowy fragment wiosny na innym papierze. Kolejnym ciekawym aspektem dzieła jest znajdująca się w lewym dolnym rogu dedykacja dla Państwa Szulisławskich od Leona i jego żony. Kazimierz Szulisławskich w ostatnich latach życia artysty był jego najbliższym przyjacielem.