Do kolumn dostarczano mieszaninę kwasu siarkowego i kwasu azotowego. Substancje te powstawały jako odpad procesu nitracji gliceryny, który odbywał się w poprzednim budynku. Aby oddzielić od siebie te dwie substancje wykorzystywano przegrzaną parę wodną, której temperatura sięgała ok 220 stopni C. Po tym procesie kwas siarkowy trafiał na dno kolumn denitracyjnych, natomiast kwas azotowy przekierowywano do innej część tego budynku.