Znajdujesz się przed portretem Mikołaja Kopernika, który urodził się w Toruniu w 1473 roku. Tu też spędził swoje pierwsze lata życia do czasu aż wyjechał do Krakowa, gdzie w latach 1491–1495, wraz ze starszym bratem – Andrzejem, studiował w Akademii Krakowskiej. W 1496 roku wyjechał z nim na dalsze studia do Włoch. Tam, przez siedem lat, na uniwersytetach w Bolonii, Padwie i Ferrarze, zgłębiał wiedzę z zakresu prawa i medycyny. W 1503 roku uzyskał dyplom doktora prawa kanonicznego na uniwersytecie w Ferrarze. Od 1503 do około 1510 roku przebywał w Lidzbarku Warmińskim, gdzie był sekretarzem i lekarzem biskupa Łukasza Watzenrodego. Około 1507 roku napisał tzw. komentarzyk (Commentariolus), będący pierwszym zarysem teorii heliocentrycznej, który rozsławił jego imię w kręgach specjalistów. Dalsze badania astronomiczne prowadził we Fromborku, gdzie zorganizował własne obserwatorium, oraz w Olsztynie. Równocześnie, jako kanonik, pełnił różnorakie funkcje administracyjne, jednak każdą wolną chwilę poświęcał na obserwacje astronomiczne. Wiekopomne dzieło De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich) powstawało prawdopodobnie w latach 1515–1533, a ukazało się w Norymberdze w 1543 roku – roku śmierci astronoma. Mikołaj Kopernik, poza astronomią i medycyną, zajmował się m.in. reformą monetarną i kartografią.