Glazurowane figurki

Najstarsze obiekty to przede wszystkim gliniane, glazurowane figurki grobowe, pochodzące z okresu panowania dynastii Tang (618–907). Kult przodków wiązał się z odpowiednim wyposażeniem grobów. Miejsce spoczynku zmarłego miało nawiązywać do dawnego życia. Popularne w okresie panowania dynastii Tang było wkładanie do grobów figur tancerek, dam dworu, muzykantek, żołnierzy-strażników, a także zwierząt. Ten gatunek rzeźby glinianej służył jako wyposażenie komnat grobowych, mający odtworzyć zmarłemu jego ziemskie życie. Na wystawie eksponowane są figurki damy dworu, muzykantki i nie chińskiego sługi. Uwagę przyciąga jednak glazurowana figura konia. W sztuce wojennej czasów dynastii Tang konie odgrywały decydującą rolę. Szczególnie cenione były wierzchowce importowane przez Chińczyków z doliny Ferghany w Baktrii. Były one nie tylko symbolem statusu ich właściciela, ale także władzy i szczęścia. Dlatego stanowiły ważne wyposażenie grobowców. Figura konia ze zbiorów toruńskich jest z pewnością wyjątkowym przykładem mistrzostwa dawnej ceramiki chińskiej i jednym z najpiękniejszych obiektów na ekspozycji Świat Orientu.