W pierwszej gablocie zaprezentowano cztery szable z XVII wieku, w tym jedną głownię. Pierwsza od lewej to szabla bojowa typu polsko-węgierskiego z charakterystyczną naparstkową głowicą połączoną z jelcem łańcuszkiem, dalej widzimy karabelę, uznawaną za najbardziej polską szablę, choć pochodzenia tureckiego, noszoną do stroju polskiego (kontusza), lecz używaną także w boju, z charakterystyczną orlą głowicą. Na czwartej w kolejności znajduje się napis łaciński napis: „Pro Gloria et Patria”, czyli „Dla Chwały i Ojczyzny oraz złocona data „1606”. Elegancka pochwa tej szabli wykonana jest z drewna i obciągnięta czarną skórą.