Wystawa stała "Biegnij, Bronek, biegnij ...! Bronisław Malinowski (1951-1981). Mistrz olimpijski. Lekkoatleta" w Muzeum w Grudziądzu

W Spichrzu nr 17 prezentujemy stałą wystawę poświęconą wybitnemu grudziądzkiemu sportowcowi Bronisławowi Malinowskiemu – „Biegnij, Bronek, Biegnij…! BRONISŁAW MALINOWSKI (1951-1981) – MISTRZ OLIMPIJSKI – LEKKOATLETA”.
Bronisław Malinowski był 22-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych z lat 1971-1980. Pośrodku sali ekspozycyjnej umieszczona została przeszklona gablota prezentująca puchary otrzymane przez bohatera wystawy. Na ścianach natomiast wyeksponowane zostały w porządku chronologicznym zdobyte przez niego medale. Kierując się drogą wytyczoną przez bieżnię lekkoatletyczną umieszczoną na podłodze Sali dochodzimy do ekranu, na którym odtwarzany jest najsłynniejszy bieg Bronisława Malinowskiego na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku.
Bronisław Malinowski urodził się 4 czerwca 1951 roku w miejscowości Nowe nad Wisłą. Niedługo po jego narodzinach rodzina przeprowadziła się do miejscowości Rulewo. Tam też podczas codziennej drogi do szkoły podstawowej w Warlubiu młody Bronek odkrył zapał do pokonywania tras przełajowych i biegów długodystansowych. Pragnąc realizować swoją pasję, w 1967 roku rozpoczął treningi w biegach długodystansowych w Grudziądzkim Klubie Sportowym „Olimpia”. Już jako junior startował i zdobywał medale w kategorii młodzieżowej na Mistrzostwach Polski.
Po prawej stronie możemy obejrzeć Sportową Książeczkę Zdrowia Bronisława Malinowskiego dokumentującą jego pierwsze kroki w zawodowym sporcie oraz medal zdobyty podczas trójmeczu w Chorzowie w 1967 roku. W 1968 roku zajął czwarte miejsce w biegu na 3000 m w Mistrzostwach Polski Juniorów, a dwa lata później wygrał bieg młodzieżowy do lat 20-tu o puchar „Życia Warszawy”. Nie był to przypadek, w kolejnym Memoriale Janusza Kusocińskiego powtórzył swój sukces. Dyscypliną, którą lubił Bronisław Malinowski, były biegi przełajowe. Międzynarodowe zaczęto organizować dopiero od 1973 roku. Do tego czasu startował więc w lokalnych biegach przełajowych.
Na ekspozycji, bezpośrednio pod rokiem 1970 umieszczony został Złoty Medal, który Bronisław Malinowski zdobył na I Mistrzostwach Europy Juniorów w Lekkiej Atletyce w Paryżu. Była to pierwsza impreza juniorska Bronisława Malinowskiego, mająca utwierdzić, że jest zawodnikiem z olbrzymimi możliwościami i talentem. W przyszłości zdarzało się mu także występować na innych dystansach, w tym na 10.000 m. Jednak bieg z przeszkodami już wkrótce stał się jego specjalnością. Konkurencja ta w kategorii juniorów odbywała się na dystansie 2.000 m a w kategorii seniorów – 3.000 m. Po raz pierwszy w gronie seniorów wystartował w sierpniu 1971 roku na Mistrzostwach Europy w Lekkiej Atletyce w Helsinkach, gdzie zajął ósme miejsce na dystansie 5.000 m.
W dalszej części wystawy umieszczony został Medal Pamiątkowy uzyskany przez Bronisława Malinowskiego na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium. Po eliminacjach, Bronisław Malinowski znalazł się w grupie dwunastu zawodników, którzy mieli walczyć o upragnione złoto olimpijskie. Niestety, prowadząc przez większą część dystansu, przegrał walkę o medale olimpijskie na ostatnich 300 metrach. Dotarł do mety jako czwarty. Obok możemy obejrzeć medal z Halowych Mistrzostw Europy w Rotterdamie w 1973 roku. Był to kolejny ważny krok w karierze Bronisława Malinowskiego. Nie zdobył, co prawda w tych Mistrzostwach miejsca medalowego, ale pokazał się na biegu eliminacyjnym, zajmując 5 miejsce. Tym samym znalazł się w grupie finałowej. Bieg finałowy zakończył się zajęciem przez Bronisława Malinowskiego 8. miejsca. Z pewnością nie było to miejsce, na które liczył biegacz, ale doświadczenie, jakie nabył w tych zawodach, zaprocentowało w następnym roku.
Zmierzając w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara dochodzimy do Złotego Medalu zdobytego przez Bronisława Malinowskiego na Mistrzostwach Europy w Rzymie w 1974 roku. Bronisław Malinowski w sposób zaskakujący, zdobył ten medal. Dzień przed swoim koronnym dystansem na 3.000 m z przeszkodami, brał udział w biegu na 10 km. Zajął w nim 4 miejsce. Stanowiło to olbrzymie zaskoczenie dla jego przeciwników. Następnego dnia bez żadnych problemów, przebył klasyfikację do swojego najważniejszego wtedy biegu. Trzy dni później odbył się bieg, w którym Malinowski pokazał swoją wielkość. W połowie dystansu, postanowił rozerwać stawkę biegaczy i podyktował do samego końca biegu, mordercze tempo. Próba odebrania mu zwycięstwa na ostatniej przeszkodzie przez rywala Andersa Garderuda, nie powiodła się i Bronisław Malinowski w pięknym stylu zdobył Złoty Medal Mistrzostw Europy.
Na następnej ścianie pod rokiem 1976 umieszczony został Srebrny Medal zdobyty przez Bronisława Malinowskiego na XXI Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu. Poniżej zawieszony został także Medal Pamiątkowy z tychże igrzysk. Na sąsiedniej ścianie natomiast możemy zobaczyć oryginalny numer startowy naszego olimpijczyka z tych Igrzysk.
Od początku roku było wiadomo, że z każdym dniem forma zawodnika rosła. Wszyscy zdawali sobie sprawę, że na olimpiadzie będzie walczył o miejsce medalowe. Wcześniej spróbował swoich sił w eliminacjach do biegu na 1.500 m. Niestety, pobiegł poniżej swoich możliwości. Natomiast 25 lipca odbyły się eliminacje do jego sztandarowego dystansu - biegu na 3.000 metrów przez przeszkody. Udało mu się wejść do startu finałowego, choć jego ówcześni przeciwnicy Anders Garderud i Frank Baumgartl, walczyli twardo, aby odebrać mu palmę pierwszeństwa. 28 lipca odbył się bieg finałowy, gdzie w połowie dystansu Bronek wyszedł na prowadzenie. 340 m przed metą Garderud wyprzedził Malinowskiego, a zaraz za nim dokonał tego także Baumgartl. Jednak ostatnia przeszkoda dla tego drugiego zawodnika okazała się pechowa. Stracił równowagę i podczas jej pokonywania przewrócił się. Bronisław Malinowski dobiegł jako drugi na metę i zdobył srebro olimpijskie.
Kontynuując zwiedzanie, docieramy do Złotego Medalu w Mistrzostwach Europy w Lekkoatletyce, które odbyły się w Pradze. Poniżej możemy obejrzeć także Medal Pamiątkowy z tychże zawodów. Bieg na dystansie 3.000 metrów z przeszkodami mężczyzn był jedną z konkurencji rozgrywanych podczas XII Mistrzostw Europy w Pradze w roku 1978. Od początku biegu dominował w stawce i z dwusekundową przewagą nad następnym rywalem, przekroczył linię mety. To był bieg, który ugruntował pozycję Malinowskiego na świecie, jako tego, który jest najlepszym biegaczem na tym dystansie.
Kontynuując zwiedzanie zgodnie z ruchem wskazówek zegara, dochodzimy do medali znajdujących się po prawej stronie okiennicy. Najwyżej położony znajduje się Złoty Medal za bieg na 3000 m przez przeszkody zdobyty podczas Pucharu Narodów w Tokio w 1978 roku. Kierując się w stronę największego osiągnięcia Bronisława Malinowskiego, mijamy różnorodne odznaczenia i dyplomy. Docieramy do największego sukcesu Bronisława Malinowskiego, czyli Złotego medalu za bieg na 3.000 m przez przeszkody w XXII Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. Przygotowania do igrzysk Malinowski rozpoczął już w styczniu 1978 roku. Wyniki uzyskiwane na dotychczasowych zawodach wskazywały na zwyżkującą formę zawodnika. Z pokaźnym nadkładem czasowym przeszedł eliminacje do biegu półfinałowego. W półfinałowym biegu pałeczkę pierwszeństwa, oddał biegaczom afrykańskim. Nie chciał przeciążać organizmu przed finałem, który miał miejsce dwa dni później. 31 lipca 1980 roku na Stadionie Olimpijskim na Łużnikach Bronisław Malinowski rozegrał sensacyjny pojedynek finałowy z Tanzańczykiem Filbertem Bayi. Pierwsze 1.000 m przebiegł równo, ale bez atakowania stawki prowadzącej. Tanzańczyk dyktował mordercze tempo. Po 2000 m Bayi miał przewagę nad Malinowskim 50 m oraz prawie 6 sekund. Ostatnie 800 m zaskoczyło wszystkich oglądających bieg. 150 m przed metą Malinowski zrównał się z Tanzańczykiem i w pięknym stylu zwyciężył. Bieg po złoto ukończył z wynikiem 8:09,69. To był olbrzymi sukces Malinowskiego – stał się legendą lekkiej atletyki na świecie.
Ostatni medal umieszczony na ścianie uzyskał Bronisław Malinowski za bieg, który miał miejsce 8 lutego 1981 roku na dystansie 5.000 m w Melbourne w Australii. Przejdźmy teraz do gabloty znajdującej się pośrodku sali. Tutaj zaprezentowano część pucharów zdobytych przez naszego Mistrza podczas jego kariery sportowej. Znajdują się wśród nich m.in. „Złote Kolce” oraz puchar zdobyty w 1979 roku w biegu przełajowym „Pięciu Młynów” rozgrywanym we Włoszech.
Biegacz miał zamiar wystartować jeszcze w Lekkoatletycznych Mistrzostwach Europy w Atenach w 1982 roku oraz Mistrzostwach Świata w 1983 roku. Niestety 27 września 1981 roku zginął w wypadku samochodowym na moście grudziądzkim. Po śmierci Bronisław Malinowski został wyróżniony nagrodą Fair Play oraz Medalem za Zasługi dla Miasta Grudziądza. W dniu 18 września 1996 roku Rada Miasta Grudziądza nadała mu tytuł Honorowego Obywatela. Od 2002 roku jego imię nosi most w Grudziądzu. W 2011 roku natomiast imię jego otrzymał stadion grudziądzki, przed którym stoi jego pomnik odsłonięty w 1997 roku.
W 1982 roku po raz pierwszy zorganizowano w Grudziądzu Międzynarodowe Zawody Lekkoatletyczne im. Bronisława Malinowskiego. Odbywały się one zawsze na początku czerwca. Ostatni Memoriał odbył się w 2003 roku, natomiast doroczne biegi uliczne jego imienia, rozpoczęte także w 1982 roku, są kontynuowane do dzisiaj.
O poświęceniu, wytrzymałości i skutecznemu dążeniu do celu Bronisława Malinowskiego świadczy część zachowanych terminarzy treningów, które możemy obejrzeć na wystawie.