Powstał w latach 1816-1834. W połowie XIX w. dołączono arkadę przejazdową w ulicę Zaułek. Dodatkowo został nadbudowany i rozbudowany o łączniki w roku 1927 i 1935. Jest to założony na planie prostokąta, piętrowy, podpiwniczony obiekt o dużej wartości zabytkowej. W holu i sali na parterze zwracają uwagę piękne sklepienia krzyżowe. W 1927 roku do gmachu przy Jana Kazimierza 2 dobudowano łącznik w celu skomunikowania z budynkiem głównym przy Starym Rynku 24. Łącznik to niewielka, piętrowa budowla założona na rzucie kwadratu, współcześnie ujednolicona stylistycznie w ramach rewaloryzacji kompleksu. W 1935 r. arkadową przewieszkę zabudowano, tworząc łącznik z gmachem przy ul. Długiej 41. Oba budynki wpisane zostały do Rejestru Zabytków i postulowane do zachowania bez zmian.
Łącznik nad ulicą Zaułek nazywany jest też „mostem westchnień”. Nazwa ta przylgnęła do niego w czasach, gdy łączył ze sobą budynek sądu z siedzibą policji i aresztem usytuowanymi na sąsiedniej ulicy. Tym łącznikiem doprowadzano aresztantów na rozprawy bez ryzyka ich ucieczki. W drodze z aresztu do sądu mieli oni wzdychać, wspominając swoje zbrodnie.