Hol główny

Dr Witold Bełza (pierwszy polski dyrektor Biblioteki i jej patron od 2002 r.) urodził się 8 maja 1886 r. w Warszawie. Do Bydgoszczy przeprowadził się w sierpniu 1920 r., na miesiąc przed objęciem stanowiska tutejszej Biblioteki Miejskiej. Przed nowym dyrektorem stanęło trudne zadanie spolonizowania zbiorów biblioteki, w której zasobach znajdowało się zaledwie 300 druków polskich. Zasługą Bełzy było wzbogacenie księgozbioru o wiele cennych pozycji nadsyłanych zarówno przez osoby prywatne, jak i instytucje. Dzięki niemu bydgoska biblioteka pozyskała m.in. pozostałości zabytkowego księgozbioru biblioteki bernardynów bydgoskich w 1921 r. oraz kolekcję dokumentów i listów królewskich podarowanych przez Kazimierza Kierskiego w 1937 r.

W latach 1920-1939 Biblioteka Miejska stanowiła centrum kulturalne Bydgoszczy. Tutaj powstał Komitet Sienkiewiczowski, który działał w latach 1924-1927. Witold Bełza był prezesem tegoż Komitetu. Dzięki zgromadzonym funduszom w 1927 r. stanął w Bydgoszczy pomnik Henryka Sienkiewicza dłuta Konstantego Laszczki. Warto dodać, że był to pierwszy pomnik wybitnego pisarza wzniesiony w niepodległej Polsce. Niestety został on zniszczony podczas II wojny światowej. Natomiast akta dokumentujące działalność Komitetu i zdjęcia z uroczystości odsłonięcia pomnika ocalały i do dnia dzisiejszego przechowywane są w Bibliotece. W holu głównym Biblioteki przy Starym Rynku do dziś wisi marmurowa tablica upamiętniająca działanie Komitetu i odsłonięcie pomnika Henryka Sienkiewicza w Bydgoszczy.

(źródło: „Od inkunabułów do e-booków”, A. Węglerska, Bydgoska książnica. Zarys dziejów, s. 18)