Jest to kolejny portret wykonany za pomocą farby olejnej na płótnie. Powstał w 1904 roku. Obraz przedstawia starszego mężczyznę. Pokazany został centralnie, na wprost widza, w pozycji siedzącej, oparty plecami o krzesło. Ubrany jest w ciemną marynarkę i kamizelkę, białą koszulę, pod szyją widzimy krawat. W lewej ręce trzyma zapalone cygaro. Mężczyzna ma bujne, ciemne włosy, z lekką siwizną oraz równie obfite wąsy. Wyczółkowski pokazał go na tle wschodniej, wzorzystej tkaniny. Materiał mógł pochodzić ze zbiorów sztuki orientalnej należącej do malarza. Postać na obrazie to Tadeusz Żuk-Skarszewski, żyjący w latach 1858-1933. Był on krakowskim powieściopisarzem, krytykiem sztuki, tłumaczem korespondentem krajowych oraz zagranicznych dzienników. Znany był także ze swojego zamiłowania do hazardu. Z Wyczółkowskim łączyła go bliska przyjaźń, sam artysta portretował go wielokrotnie od 1903 r.