Zapinka grzebykowata

Pochodzi z III wieku, znaleziono ją w Bydgoszczy - Siernieczku. Ma 5 cm długości. Odlano ją z brązu. Zapinka, zwana też fibulą, służyła do spinania odzieży. Zbudowana jest z ruchomych elementów, działających na zasadzie agrafki. Część zewnętrzna, widoczna na odzieży, jest dekoracyjna. Element igłowaty, ostro zakończony, kryje się w materiale. Na zewnętrznej części, tzw. kabłąku umieszczony jest grzebykowaty pierścień. Sprężynka napinająca iglicę przykryta jest kapturkiem. Kapturek oraz kabłąk zdobione są nacięciami imitujący ornament perełkowy. Zapinki to najczęściej znajdowane elementy stroju z okresu wpływów rzymskich. Dzięki różnorodności i zmienności takie ozdoby pozwalają datować znalezisko archeologiczne z dokładnością niekiedy nawet do około 30 lat.