Wyczółkowski namalował Portret kobiety w 1883 roku techniką oleju na płótnie. Obraz przedstawia popiersie młodej dziewczyny. Modelka zwrócona jest do widza profilem, w jej ciemne włosy wpleciono maki. Artysta, w nietypowy dla siebie sposób, za pomocą światłocienia podkreślił odkryte ciało kobiety. Kolejnym zwracającym uwagę aspektem jest to, że ustawiona jest w taki sposób, że odbiorca nie widzi jej rysów twarzy. Tło potraktowane jest schematycznie, stanowi plamę koloru, w podobnej tonacji co szale okrywający ramiona modelki. Nieznana jest tożsamość muzy Wyczółkowskiego jednak, ze względu na swoją urodzę obraz często nazywany jest Portretem Cyganki. Dzieło pochodzi z okresu warszawskiego. Można zauważyć, że Wyczółkowski był wybitnym kolorystą oraz doskonale opanował modelowanie postaci za pomocą światłocienia.